Βαϊτσζέκερ, Καρλ Φρίντριχ φον-

(Carl Friederich von Weizsäcker, Κίελο 1912 –). Γερμανός φυσικός και αστρονόμος. Καθηγητής στο ινστιτούτο Πλανκ και στο πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, είναι από τους διασημότερους μελετητές του ατόμου και το όνομά του έχει συνδεθεί με τις θεωρίες του για την εξέλιξη των γαλαξιών, την προέλευση των αστέρων και τη γένεση του ηλιακού συστήματος. Η ανακάλυψη, το 1938, του κύκλου των θερμοπυρηνικών μετασχηματισμών του άνθρακα, στην οποία συνέβαλε και ο Αμερικανός αστρονόμος Χ. Μπέτε, του επέτρεψε να διατυπώσει μια πρώτη εξήγηση της ανεξάντλητης παραγωγής ηλιακής θερμότητας, της οποίας η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στις συντελούμενες πυρηνικές αντιδράσεις. Η θεωρία των στροβίλων, την οποία διατύπωσε το 1944 για να εξηγήσει την καταγωγή του πλανητικού συστήματος, προκάλεσε πολλές συζητήσεις, στάθηκε όμως ικανή να επιβεβαιώσει την υπόθεση του Καντ. Το πρωταρχικό νεφέλωμα, στην αρχή σφαιρικό, υπό τη συνδυασμένη δράση της βαρύτητας και της εσωτερικής τριβής, έλαβε σε σύντομο χρονικό διάστημα σχήμα φακοειδές με συμπύκνωση στο κέντρο, περιστρεφόμενο εξαιτίας της στροβιλοειδούς κίνησης της διαστρικής ύλης. Ξεκινώντας από τη θεωρία αυτή, ο αστρονόμος Κουίπερ μπόρεσε να διατυπώσει την άποψη για τη μετέπειτα εξέλιξη του ηλιακού συστήματος, σύμφωνα με την οποία το φακοειδές νεφέλωμα θρυμματίστηκε κατά τη διάρκεια της συμπύκνωσής του και σχημάτισε στην αρχή τους πλανήτες και έπειτα τους δορυφόρους.